MEZOPOTAMIA Równolegle do magii egipskiej rozwinęła się także ta z równiny między Tygrysem i Eufratem. W Mezopotamii rozegrała się jedna z wielu bitew dobra ze złem, Ea z Apsu. Ea potężnym zaklęciem ostatecznie unicestwił swojego nieprzyjaciela. To właśnie tam potężny Marduk zniszczył i stworzył swoją szatę na nowo zaklęciami, gdyż chciał udowodnić swoją wartość. W Mezopotamii często występowały opętania. Dlatego bardzo rozwiniętą gałęzią magii były zaklęcia egzorcystyczne. Opętanie objawiało się często cielesną chorobą, którą wyleczyć potrafił jedynie szanowany mag-egzorcysta. Co do wróżb... "Gdy aureola otacza księżyc, a Mars znajduje się wewnątrz niej,dojdzie do pomoru bydła - [miasto] Abbaru straci na znaczeniu" - mówi wróżba z babilońskiej tabliczki. Jak więc widać wróżbiarstwo związane było głównie z astrologią. Inną popularną metodą przewidywania przyszłości było odczytywanie przyszłości z organów wewnętrznych. Hepatoskopia to określenie używane dla określenia wróżenia z wyglądu wątroby. Dlaczego z wątroby a nie np. z serca? Ponieważ jest to organ wytrzymalszy i bardziej intrygujący niż inne. Oczywiście nie trzeba było wycinać sobie wątroby . Wróżyło się zorganu ofiarnego zwierzęcia, zwykle owcy. Hepatoskopia wymagała lat nauki. Specjalistyczne teksty zostały zapisane pismem klinowym.

PERSOWIE Uważa się, że wysoka magia narodziła się w Persji, a pierwszymi magami byli kapłani Zaratustry, choć nie ma tu pewnych danych. Bywało, że tych kapłanów, mędrców wiązano z przedstawionymi przez św. Mateusza magami, którzy, kierując się jakąś tajemniczą gwiazdą, mieli przybyć ze Wschodu do małego Jezusa. Dziś w dalszym ciągu toczy się debata, kim mogli być ci magowie. Według współczesnej wiedzy o Ewangelii jest to midrasz, czyli pewna opowieść, obrazowo ilustrująca to, co św. Łukasz wyraził w sposób bardziej abstrakcyjny słowami Symeona: Moje oczy ujrzały (...) światło na oświecenie pogan (Łk 2, 30-32). Magowie ci reprezentują więc rozmaitych mędrców, którzy przybyli złożyć pokłon Chrystusowi. Natomiast mag w starożytnej Persji zajmował się równocześnie magią i astrologią. Kapłani ci zajmowali się objaśnianiem słów i prorokowaniem, zaś w czasie ceremonii ofiarniczych śpiewali pieśni o narodzinach bogów. Wiedza oraz umiejętności kleru perskiego określane były mianem 'magii' (mageia) Z Persją kojarzy się na pewno Zoroaster, in. Zaratustra, który jako jeden z pierwszyvh odkrył historię Rónowagi. Tej historii jednak nie będziemy tu przytaczać, gdyż nie może ona zostać spisana w całości. Jest znana tylko bardzo nielicznym magom.

ANGAKOKOWIE - w mitologii eskimoskiej czarownicy posiadający wiedzę tajemną, dzięki której potrafią przebłagać groźne niezbadane moce, a nawet im rozkazywać. Odbywali rytualne podróże na dno morskie i planety w celu zaskarbienia swojej społeczności łask i dobrodziejstw ducha przyrody ŻYDZI BAAL SHEM (Pan Imienia) - w tradycji żydowskiej ten, kto poznał właściwe imię Boga, posiadał wielką tajemnicę: mógł wypowiadać je jako zaklęcie i niczym sam Stwórca, ożywić martwą materię

MONGOLIA BEKI - w tradycji mongolskiej astrolog i wróżbita, opiekun kultu

CZOJDŻIN - w Mongolii lama - wróżbita, medium ekstatyczne, któremu podczas seansu duchy opiekuńcze przekazują wiedzę oraz informują o mających nastąpić wydarzeniach

POLSKA CHARAKTERNIK - w dawnych wierzeniach polskich czarnoksiężnik posługujący się charakterami, czyli znakami magicznymi, najczęściej w celach złoczynnych

MAJOWIE CHILAM - kapłan starożytnych Majów, opiekun kultu

CURACA - czarownik puszczańskich plemion w Ameryce Południowej. Gromadzi tradycyjną wiedzę Indian, zajmuje się wieszczeniem, kontroluje tajemne siły przyrody, unicestwia wrogich swojemu ludowi czarowników